Ik hoor de trein uit Overvecht
De trein dendert op de rails
en ik zit in het Pieter Baan
Sinds weet ik veel
Met een dwangbuis in de isoleer
Voor de vijfhonderdste keer
Met natte plekken in mijn broek
En ik krijg nooit bezoek

Toen ik een kleine jongen was
toen zei mijn moeder: "zoon,
Loop niet te kloten met die lucifers!
En doe nou maar gewoon!"
Maar ik stak een bejaarde in de fik
Om te zien of ze branden wou
Nou en ze brandde als een fakkel
Snel aangebrande vrouw

De trein rijdt alsmaar verder
Ver weg van het Pieter Baan
En zit vast vol met mensen
Met vrienden en een baan
En je mag er vast niet roken
Da's niks voor een pyromaan
Maar ze laten mij niet gaan
En dat komt ze duur te staan

Want op een dag kom ik hier uit
En op een dag ben ik vrij mens
In een donkere nacht ben ik hier weg
Dan begin ik meteen een band
De ziekste die ooit heeft bestaan
Drie keer raden naar de naam
En tot die tijd houd ik me koest
En zing de pieter baan blues