รู้ไหมว่าเราโชคดีเท่าไหร่rū mái wàa rao chôk dii thâo hǎi
ที่ฟ้าให้เราได้พบกันthîi fáa hâi rao dâi phóp kan
และได้รักกันแบบนี้lɛ́ɛk dâi rák kan bɛ̀ɛp n
แค่เราเดินตามเสียงของหัวใจkhɛ́ rao dəən tām sīang khǎng hǔa jai
ความรักก็พาหัวใจไปkhwām rák kɔ̂ phā hǔa jai pai
จนเธอกับฉันเดินทางมาพบกันjon thə̄o kàp chán dəən thāng mā phóp kan

จากคนที่เคยเสียใจjāk khon thîi khə̄oi sǐa jai
มันกลับเปลี่ยนไปนับจากวันนี้mân klàp plìan pai náp jāk wan n

ขอบคุณท้องฟ้ากับแสงดาวและสองเราkhɔ̂b khun thɔ́ng fáa kàp sǣng dāo lɛ́ɛ sǒng rao
ที่เปลี่ยนค่ำคืนเหงาๆ ว่างเปล่าthîi plìan khâm khuen ngǎo ngǎo wâang plào
กลับเติมเต็มไปด้วยความรักklàp tə̄m tɛm pai dūay khwām rák
จากเธอจากคืนที่หนาวใจjāk thə̄o jāk khuen thîi nǎo jai
อบอุ่นยิ่งกว่าที่ใจเคยรู้สึกòp ùn yîng kwàa thîi jai khə̄oi rū sʉ̀k

ไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้เป็นไงmái rū wàa wan phrûng nī bpen ngai
แค่ได้มีเธอใกล้ๆkhɛ́ dâi mii thə̄o klái klái
แค่นี้มันก็เกินพอkhɛ́ nī mân kɔ̂ gə̄n phɔ
จับมือกันไว้เดินทางด้วยกันjap mɯ̄ kan wái dəən thāng dūay kan
ให้รักนำเธอและฉันhâi rák nàm thə̄o lɛ́ɛ chán
ไม่ว่าที่ไหนถึงไกลก็ไม่กลัวmái wàa thîi nǎi thǔng klái kɔ̂ mái klua

จากคนที่เคยเสียใจjāk khon thîi khə̄oi sǐa jai
มันกลับเปลี่ยนไปเมื่อเราได้พบกันmân klàp plìan pai mʉ̂a rao dâi phóp kan

ขอบคุณท้องฟ้า กับแสงดาวและสองเราkhɔ̂b khun thɔ́ng fáa kàp sǣng dāo lɛ́ɛ sǒng rao
ที่เปลี่ยนค่ำคืนเหงาๆ ว่างเปล่าthîi plìan khâm khuen ngǎo ngǎo wâang plào
กลับเติมเต็มไปด้วยความรักklàp tə̄m tɛm pai dūay khwām rák
จากเธอจากคืนที่หนาวใจjāk thə̄o jāk khuen thîi nǎo jai
อบอุ่นยิ่งกว่าที่ใจเคยรู้สึกòp ùn yîng kwàa thîi jai khə̄oi rū sʉ̀k

แม้ว่าไม่รู้ว่าวันพรุ่งนี้mɛ́ɛ wàa mái rū wàa wan phrûng n
เราจะเจอกับเรื่องดีๆ หรือเรื่องร้ายอีกแค่ไหนrao jà jə̄o kàp rʉ̂ang dii dii rʉ́ rʉ̂ang ráai ìik khɛ́ nǎi
ก็ไม่กลัวแค่เพียงเราจับมือกันไว้kɔ̂ mái klua khɛ́ phiang rao jap mɯ̄ kan wái

ขอบคุณท้องฟ้ากับแสงดาวและสองเราkhɔ̂b khun thɔ́ng fáa kàp sǣng dāo lɛ́ɛ sǒng rao
ที่เปลี่ยนค่ำคืนเหงาๆ ว่างเปล่าthîi plìan khâm khuen ngǎo ngǎo wâang plào
กลับเติมเต็มไปรักจากเธอ จากคืนที่เหงาใจklàp tə̄m tɛm pai dūay khwām rák jāk thə̄o jāk khuen thîi ngǎo jai
กลับอบอุ่นใจกว่าที่เคยklàp òp ùn jai kwàa thîi khə̄oi
ขอบคุณท้องฟ้ากับแสงดาวและสองเราkhɔ̂b khun thɔ́ng fáa kàp sǣng dāo lɛ́ɛ sǒng rao
ที่เปลี่ยนค่ำคืนเหงาๆ ว่างเปล่าthîi plìan khâm khuen ngǎo ngǎo wâang plào
กลับเติมเต็มไปด้วยความรักklàp tə̄m tɛm pai dūay khwām rák
จากเธอจากคืนที่หนาวใจjāk thə̄o jāk khuen thîi nǎo jai
อบอุ่นยิ่งกว่าที่ใจเคยรู้สึกòp ùn yîng kwàa thîi jai khə̄oi rū sʉ̀k