Mendian gora haritza
Ahuntzak haitzean dabiltza
Itsasoaren arimak dakar
Ur gainean bitsa
Kantatu nahi dut bizitza
Usteltzen ez bazait hitza
Mundua dantzan
Jarriko nuke jainkoa banintza

Euskal herriko tristura
Soineko beltzen joskura
Txori negartiz bete da eta
Umorez hustu da
Emaidazue freskura
Ura eskutik eskura
Izarren salda urdina edanda
Bizi naiz gustora

Euskal herriko poeta
Kanposantuko tronpeta
Hil kanpaiari tiraka eta
Hutsari topeka
Argitu ezak kopeta penak heuretzat gordeta
Goizero sortuz bizitza ere
Hortxe zegok eta

Mundua ez da beti jai
Iñoiz tristea ere bai
Bainan badira mila motibo
Kantatzeko alai
Bestela datozen penai
Ez diet surik bota nahi
Ni hiltzen naizen gauean behintzat
Egizue lo lasai